Ekonomik bir araştırma, Hint tarımının bazı sorunlu bölgelerini doğru bir şekilde tanımladı, ancak bu ülke bütçesine yansımadı.
Anket, bu yıl% 2.9'luk tarımsal büyümenin, önceki 2 yıla göre çok daha düşük olduğunu gösterdi. Nüfusun% 50'si hala tarımda yaşamaktadır.
Teşvik edici bir gelişme, şu anda% 13,9 olan çiftçiler arasındaki kadın oranındaki artıştır. Gözden Geçirme, minimum kaynakla yüksek verimlilikte mahsul yetiştirme ihtiyacını vurgulamaktadır.
Su, Araştırmada kilit bir endişe alanı olarak tanımlanmaktadır. Ancak bütçede bu sorunu çözmek için belirli ödenekler yoktu. Tarım, Hindistan'daki su kaynaklarının% 80'ini kullanıyor ve bunların% 60'ı pirinç ve şeker kamışı yetiştiriciliğine gidiyor.
Hükümet, kimyasal kullanımını azaltmak ve doğal kaynakları korumak için geçimlik tarım yapılmasını önermektedir. Ankette 1,6 milyon çiftçinin geçim kaynağı tarımını takip ettiği bildiriliyor.
Bütçe, çiftçileri birleştirmek ve müzakere pozisyonlarını güçlendirmek için 10 bin çiftçi üreticisi (FPO) kurmayı öneriyor. Bu övgüye değer bir fikir, ancak FPO'lar istedikleri gelir vergisi muafiyetini alamadılar.
Her ne kadar gözden geçirme bir yandan kimyasal gübre kullanımının azaltılmasını önerse de, diğer yandan, bütçede gübre sübvansiyonu% 14 oranında artırıldı. Çiftçiler için gerekli fonları zamanında alamadıkları için çiftliklere kredi verilmesi endişe yaratmaya devam etmektedir. Bütçe bu önemli konuda hiçbir şey söylemiyor.
Böylece, tarımın temel yapısal konularının Hindistan bütçesinde dikkate alınmadığı sonucuna varabiliriz.