Lugansk'tan gelen ve yaşayan bir göçmen ailesi. Volyn'deki Storovyzhevsky bölgesindeki Smolyars, üreme sülünleri ile uğraşmaktadır.
2014 yılında, burada Pyotr Romanovich, karısı Galina ve oğlu Andrei tam anlamıyla sıfırdan başlamak zorunda kaldı.
Luhansk bölgesi bozkır bölgesine ait olsa da, birçok yaban domuzu, tavşan, karaca ve ayrıca sülün, keklik, ördek gibi kuşlar vardı. Avcı ailesi Volyn'e taşındığında, yerel faunanın yoksulluğu şaşırdı. Andrei, Starovyzhevshchina'da çok daha az hayvan olduğunu söylüyor. Kuş sayısındaki fark özellikle görülebilir. Luhansk bölgesinde çok daha fazlası vardı. Andrei'nin hatırladığı gibi, sülünler eve uçtu, ağaçların bahçesine oturdu. Ama Volyn'de hiç yok.![](http://img.tomahnousfarm.org/img/ferm-2020/11770/image_wZsYvr4qMaYz.jpg)
Andrei Shustval'a göre, kaçak avcılık, ekinler ve yem bitkileri altındaki kesim alanları, ormansızlaşma, ASF odakları, ilkbaharda kuru otların yakılması ve tilki yetiştiriciliği kuş sayısında azalmaya katkıda bulunuyor. Volyn'e taşındıktan sonra Andrei, sülünleri üreme fikrini aldı.
Geçen yıl, Kharkov bölgesindeki arkadaşlarından 200 sülün yumurtası aldı. Bölgesel UTMR organizasyonuna 100, diğerlerini ise yerel avcıya verdi. Ancak ilk deneyim başarısız oldu. Bütün taranmış civcivler öldü. Daha sonra Andrei, sülünlerin sadece yerinde yetiştirilen ve teslim edilmeyen yumurtalardan çıkabileceğini öğrendi.![](http://img.tomahnousfarm.org/img/ferm-2020/11770/image_iPujsxpnGqoh3nsR6uLc31.jpg)
Geçen Mayıs ayında Andrei'nin kardeşi köye üç kadın ve bir erkek getirdi. Şimdi Andrei bir kuluçka makinesinin tekrar sülün yetiştirmeye çalışmasını bekliyor. Çiftçi, kuş popülasyonunu bu şekilde geri getirmek için yetiştirilen genç hayvanları serbest bırakmayı planlıyor. Avcı, “Doğamıza bu şekilde yardım etmek isterim” diye bitiriyor.